Brama

[Suzuko Murai]

ME dla Bito [Poziom C]

“Poszukiwany”

~ 5/-~

Mężczyzna przypatrywał się przez chwilę Bito. Słyszał co ten powiedział do niego i teraz zastanawiał się nad czymś ciężko. Nie trwało to długo, lecz gdy jego wzrok powrócił do świata żywych, uśmiechnął się i rozłożył dłonie na boki.

- Oh, oczywiście że wiem kim jesteś. - jego dłoń sięgnęła pod płaszcz, by po chwili wyciągnąć z którejś, z wewnętrznych kieszeni małą czarną książeczkę. Przekartkował kilkanaście stron, zatrzymując się gdzieś w połowie.

- Bito, człowiek roślina o wysokim potencjale szpiegowskim. Wykradł dla nas sygnet i szkatułkę będącą własnością Kenjoro. - zamknął książkę z łupnięciem i zwinnym ruchem, umieścił ją ponownie pod połami swego płaszcza.

- Zawsze pamiętamy o ludziach, którzy wykonywali dla nas zadania, choćby nawet było to jedno. Dlatego też, przestańmy zawracać sobie głowę kimś takim jak Rii - machnął od niechcenia dłonią, jak gdyby odganiał złośliwą muchę. - I powiedz mi, po co tutaj przybyłeś, a zobaczymy co możemy dla ciebie zrobić. - Skrzyżował ręce na piersi przyjmując wyczekującą postawę.

[Bito]

Obcy mężczyzna mówił nawet z sensem. A fakt iż posiadał szczegółowe informacje dotyczące poprzedniej misji Bito sprawiał że Roślinek nawet mu zaufał. Podszedł zatem powolnym krokiem i z kieszeni płaszczyka wyciągnął niewielką książeczkę. Przekartkował szybko w poszukiwaniu odpowiedniej strony.
- Ze względu na powszechnie znany status Amegakure mam podejrzenia że pewien człowiek mógł się tu zjawić. Szukam go. O ten... - i wyciągnął w stronę mężczyzny książkę otwartą na stronie z podobizną Arina. Zakładał jednak że samo zdjęcie może mu w niczym nie pomóc. Możliwe jednak że któryś ze strażników lub zwrócił uwagę na tego chłopaka. Z drugiej strony raczej się niczym nie wyróżniał z tłumu więc kto by na niego zwrócił uwagę?
- Wiem że macie oczy i uszy w całym mieście. Między innymi tak dotarliście do mnie. Dlatego też pomyślałem że zapytam Yohei. - powiedział spoglądając nieznajomemu w oczy. Czasami z mimiki twarzy można było wiele wyczytać.

[Suzuko Murai]

ME dla Bito [Poziom C]

“Poszukiwany”

~ 7/-~

Strażnicy zareagowali natychmiast, gdy tylko Bito ruszył w kierunku nieznajomego wysłannika Yohei. Wyciągnęli swe ostrza i skierowali je w jego kierunku. Kto wie, jak skończył by się ten niemalże samobójczy ruch, gdyby nie gwałtowna reakcja Yohei, który wyciągniętą w bok ręką, rozkazał zatrzymanie się wszystkim. Strażnicy usłuchali rozkazu, lecz broń wciąż mieli wyciągniętą i pozostawali na swych pozycjach.

- Nie budzisz ich sympatii - zauważył żartobliwie wysłannik Yohei, choć nie było w jego głosie wesołości. Spojrzał jednak na podstawione mu pod nos zdjęcie i wysłuchał co też Bito ma mu do powiedzenia. Złapał się za brodę i pocierając ją, palcem wskazującym, chrząknął kilka razy.

- Tak, rozumiem... - spojrzał w kierunku strażników, a następnie na samego Bito jak gdyby oceniając go, a następnie jeszcze raz na zdjęcie zawarte w książce.

- Jeśli był w Amegakure, na pewno go obserwowaliśmy i na pewno możemy zaspokoić twoje potrzeby - rozłożył szeroko ręce, przywołując na twarz jeden ze swoich najlepszych uśmiechów.

- Pytanie jednak, jak wiele jesteś gotów zaoferować, za tak poufną informację - złożył dłoń w koszyczek, niczym wytrawny biznesmen, wciąż nie przestając się uśmiechać.

[Bito]

Kiedy strażnicy się zjeżyli Bito zmarszczył brwi będąc nieco zbitym z tropu. Spostrzeżenia mężczyzny były trafne. Ludzie nie ufali Zielonemu. Może to kwestia odmiennego wyglądu? Śmiertelnicy boją się tego czego nie rozumieją.
- Uratowałem życie wielu waszym pracując w szpitalu. Powinniście mnie witać z czerwonym dywanem. - wspomniał wskazując palcem na stojących kawałek dalej ninja Amegakure. Był nieco wkurzony takim podejściem. W końcu nie tak dawno im pomagał a teraz traktują go jak obcego?
- Ehh znowu nie ma nic za darmo. Myślałem że postaramy się zbudować jakąś relację opartą na współpracy i zaufaniu. To nie jest informacja na wagę złota, wszak nie każę wam wydać jednego ze swoich. Pytam tylko czy tutaj był. - powiedział Bito z nieco posmutniałym wyrazem twarzy. Zawsze kiedy pojawiał się w tej wiosce ktoś od niego czegoś wymagał.
- Ale ok... Postaram się wam pomóc. Bo rozumiem że potrzebujesz pomocy... - powiedział jednocześnie chowając książkę Bingo do kieszeni płaszcza. Ciekaw był co tym razem przyjdzie mu zrobić. Znowu odebrać coś od gangstera?

[Lily]

Ważne!
Decyzja administracyjna
Misja Anulowana

Cała misja zostanie unieważniona a gracz powraca fabularnie do momentu swojej rozmowy z Shotaro (znajduje się więc w Oto). Nie ma przyzwolenia na otrzymanie rangi Chunina za nic (ten wątek także jest usunięty, gracz nie zyskuje punktów awansowych oraz nie otrzymuje Bingo Booka). Każdego prowadzącego jak i gracza, który bierze udział w rozmowach/akcjach z Bito administracja prosi o szczególne zwracanie i nieignorowanie posiadanej przez niego wady.

Nazwa:

Podejrzany

Ayashii

Rodzaj:

Wada

Typ:

Nabyta

Opis:

  Przeciwieństwo atutu Urok osobisty, utrudnia kontakty społeczne. Nawet mimo starań postać wywiera na innych negatywne pierwsze wrażenie, zupełnie nie budzi zaufania, każdy będzie miał opory przed powierzeniem jej ważnych sekretów. Zmiana wyglądu, formy czy ciała nie blokuje działania wady.

Zaznacz kod:

|[przymiot]|
|[nazwa=Podejrzany]|
|[nazwa2=Ayashii]|
|[rodzaj=Wada]|
|[typ=Nabyta]|
|[opis]Przeciwieństwo atutu Urok osobisty, utrudnia kontakty społeczne. Nawet mimo starań postać wywiera na innych negatywne pierwsze wrażenie, zupełnie nie budzi zaufania, każdy będzie miał opory przed powierzeniem jej ważnych sekretów. Zmiana wyglądu, formy czy ciała nie blokuje działania wady.[/opis]|
|[/przymiot]|

Nie jest to coś co gracz sam sobie wybrał na start a otrzymał za oszustwa związane z kradzieżą samodzielek by pozyskać PD/PN.
Wszelakie kontakty fabularne są więc dla Bito niezwykle mocno utrudnione niezależnie gdzie się znajdzie, z kim rozmawia i co może zaproponować jakiejkolwiek stronie.
Bonusowo dopiszę, że zachowania occ wszelakiej treści (które też miało miejsce w fabule) jest niezwykle źle odbierane przez administrację i wpływać może na prośby gracza.

[Uchiha Arin]

Droga z kraju rzek do wioski ukrytej w deszczu przebiegła dość szybko, kraje te były blisko siebie, więc i nie było to jakimś wielkim wyczynem żeby znaleźć się tam w parę godzin(...paręnaście?) marszu.
-Hyasugawa Saisei.
Przedstawił się strażnikom i poszedł dalej, słuchając jak to deszcz kapie mu na rondo kapelusza, który nadzwyczaj dobrze zniósł walkę w kopalni. Myślał o tym jak znaleźć kogoś, kto by się podjął jakiejkolwiek współpracy z nim. Potrzebował medyka, może bardziej chemika? Zielarza? W sumie ciężko stwierdzić, nie miał pojęcia co znajdowało się w tych fiolkach, może coś czego nawet nie powinien nosić przy sobie...

z/t

[Maji Seitaro]

Wchodząc do Ame Seitaro tak naprawdę wchodził w paszczę lwa. Bywał tu niejednokrotnie i co prawda za każdym razem udawało mu się stąd bezpiecznie wyjść robiąc co nieco chaosu, ale nie zmieniało to jednak faktu, że w wiosce tej nie można było mówić o własnym bezpieczeństwie. Najlepiej nie sprawiać żadnych podejrzeń i nie podejmować żadnych gwałtownych działań. Tym razem do Deszczu chciał zawitać tylko na chwilę, do punktu skupu ciał. W wiosce kryminalistów musiały istnieć punkty skupu ciał, o czym Seitaro doskonale wiedział jeszcze z czasów, kiedy sam był nukeninem. Po przejściu przez posterunek wkroczył do wioski. Naciągnął bardziej kaptur, by schronić się przed deszczem i westchnął znudzony.

z/t

[Chinoike Rai]

Pierwszy raz w Wiosce Deszczu. Dowiedział się od niej całkiem niedawno, ale ludzie nie mówili o niej źle. Mało wiedział o tym kto rządzi tym miejscem, ale było mu to obojętne. Przechodził powoli przez bramy z nałożonym kapturem mając w głowie tylko jedną myśl - musiał odnaleźć gdzieś sklep, a wraz z nim zrobić też małe przygotowania do większej ilości przetrwania na własną rękę. Popytał ludzi czy wskażą mu miejsce sklepu owej wioski, gdzie będzie mógł dokonać transakcji wyposażenia. Zaczął więc chodzić po mieście, aż odnalazł to czego szukał. Mimo to zamierzał jeszcze chwilę pokręcić się po tym miejscu. Póki co.

[Chinoike Rai]

I tyle. Skończyła się jego krótka wizyta w owej wiosce, skoro wszystko co miał załatwić już dawno zrobił. Raiowi nie pozostało już nic innego jak wnieść jeszcze opłatę podatkową na rzecz Deszczu, a żeby rosła ona silna i nadal mogła go w przyszłości gościć. Jego kroki kierowały go służby celnej, która sprawdziła czy wykupił to co tak naprawdę miał do kupienia i czym prędzej zaczął ulatniać się w swoim tempie na świat shinobi. Nie dowiedział się niczego nowego o bracie, tak jakby nikt nic nie wiedział. Cała sytuacja go denerwowała, jednak nie po sobie tego poznać. W pewnym momencie zniknął już na horyzoncie, mogąc cieszyć się własnymi przygodami.

z/t