Gabinet Shiin Okariny

[Nieaktywny MG]

Drzwi do gabinetu Shiin Okariny znajdują się tuż przed końcem korytarza - przed gabinetem Kyokukage. Jest to w zasadzie nieduże, przytulne pomieszczenie, z pewnością mniejsze od tego, w którym przesiadywał przywódca wioski. Tym, co wyróżnia je na tle pozostałych jest szara wykładzina, którą zostało w całości wyłożone, będąc przy tym powierzchnią prawdopodobnie najcięższą do wyczyszczenia w całym budynku. Lewą ścianę zasłania regał wykonany z ciemnego drewna, z półkami bliżej wejścia oraz częścią dostępną za drzwiczkami, do którego prostopadle ustawiono biurko w podobnym kolorze. Choć część półek zarezerwowana była dla książek, inne pełniły funkcję dekoracyjną - tam też Okarina pozwoliła sobie na kilka prywatnych przedmiotów, takich jak to z jej drużyną, gdy mogła mieć co najwyżej 10 lat. Była tam również szklana kula, po której podniesieniu i spojrzeniu na spód można by odkryć, że przedstawiała pejzaż Kraju Mrozu. Na wiecznie czystym, ogarniętym biurku za którym znajdowało się okno skierowane na pobliski ogród, który niegdyś pełnił funkcje stricte badawcze, zawsze stał przezroczysty wazon z kwiatami, odpowiednimi na daną porę roku.

[Ushijima Takashi]

Chłopak powoli mijał korytarze w tymczasowej siedzibie Kyokukage. Fakt faktem, był tutaj pierwszy raz od momentu zniszczenia przez Oroshiego ówczesnego budynku należącego do władcy jego wioski. Teraz jednak kierował się nie do gabinetu Kyokukage, a gabinetu Shiin Okariny, która była jedną z radnych jego wioski. Znalazł jej drzwi po kilku minutach poszukiwań. Zastanowił się przed wejściem do środka, po czym delikatnie zapukał, a następnie powoli nacisnął na klamkę powoli otwierając drzwi. Powolnym lecz pewnym krokiem wszedł do środka w ręku trzymając list który otrzymał od kobiety. O ile zastał ją wewnątrz pomieszczenia, przywitał się darząc ją należytym szacunkiem, jeśli jednak nie było jej w środku, wyszedł na zewnątrz rozglądając się dookoła w poszukiwaniu dziewczyny - chciał bowiem wypaść jak najlepiej, a przesiadywanie w gabinecie Radnej bez gospodarza nie było chyba brane pod uwagę jako dobra maniera, przynajmniej tak wydawało się Takashiemu.

[Nieaktywny MG]

http://i.imgur.com/rSsAduH.jpg

Na szczęście dla Takashiego, radna dwudziestosiedmioletnia radna była w tej chwili w gabinecie - w końcu go do niego wzywała. Choć nie usłyszał żadnych słów zaproszenia, to Shiin Okarina mogła się rzecz jasna spodziewać się jego przyjścia. Gdy tak wszedł, zastał ją stojącą przy regale, chowającą właśnie jedną z teczek do znajdujących się za drzwiczkami szuflad. Ubrana w jedno ze swoich błękitnych, satynowych kimon zdobione kwiatami sakury, obróciła ku niemu głowę, by skinąć nią następnie w geście powitania i osiąść kilka sekund później na fotelu za swoim biurkiem. Ostatnimi czasy miała naprawdę dużo na głowie, rada Otogakure no sato starała się jak mogła poradzić sobie z bałaganem, przed którym wszyscy zostali postawieni. Wizyta Ushijimy również po części się z tym wiązała, choć nie miała z tym wszystkim zbyt wiele wspólnego.
- Witaj, Takashi - odparła, stukając cicho paznokciami o blat biurka - Czytałam raport z twojej misji. Klient próbował zaniżyć zapłatę za twoje usługi z powodu domniemanych uszczerbków psychicznych - oczywiście nie sprowadziła go tutaj z powodu jego misji, lecz uznała za stosowne wspomnieć o pamiętnym spaleniu ciała tamtej kobiety przez Takashiego.
- Jednak nie po to cię tutaj wezwałam. Jako rada wioski, zdecydowaliśmy się awansować kilka dobrze obiecujących się jednostek w naszej wiosce. Jedną z takich osób jesteś ty - dodała po chwili milczenia, skinąwszy z uznaniem głową.

KP radnej: Klik

[Ushijima Takashi]

Chłopak spoglądał teraz na Okarinę w całej jej okazałości. Niewinna, piękna, ubrana w dodające jej urody kimono. Nie do końca rozumiał, jak ktoś tak piękny mógł zostać Kunoichi. Niemniej jednak Takashi wielu rzeczy nie rozumiał, wiedział jednak, że spotkanie z nią byłoby dla niego śmiertelnym doświadczeniem - miał jednak to szczęście, że oboje byli po jednej stronie barykady. Dobro wioski dla jednego jak i drugiego było chyba najważniejsze. Teraz jednak dwudziestosiedmioletnia kobieta usiadła naprzeciw młodego Otończyka.
- To zaszczyt móc z Panią rozmawiać. - wydukał, zanim ta przeszła do poruszenia sprawy raportu. Jakże był głupi, że zabrał ze sobą ciało tej dziewczyny... Jakże naiwny, teraz wioska miała przez niego kłopoty! Kiedy Okarina przerwała na moment, Takashi ze spuszczoną głową zaczął mówić. - Przepraszam... Nie powinienem był zabierać ciała tej kobiety w stronę wozu, jednak... Nie byłem wstanie określić, czy rzeczywiście nie żyje, nie znam się na medycynie, a moja towarzyszka na tamtej misji, kunoichi z wioski ukrytego liścia - ona była medycznym ninja - dopełniała moje braki w tej dziedzinie. Jestem gotów przyjąć każdą karę za zszarganie dobrego imienia wioski.
Powiedział, a wszystko zakończył lekkim uderzeniem się w swoją lewą pierś przy pomocy prawej dłoni. Nie chciał zawieść zarówno Okariny jak i Yusuke - jednak nic nie wskazywało na to, by miał być karany.

Kolejna informacja uderzyła w niego niczym strzała amora podczas spotkania z tą jedyną. Awans. Chcieli go awansować, rzeczywiście był przydatny! Jakże zdziwiony był Ushijima.
- Ja... ja? To jest jakiś żart, prawda? Prawda? - zaśmiał się sam z siebie spoglądając na Okarinę. - Czym sobie zasłużyłem? Nie potrafię nawet kontrolować własnych zdolności... Naprawdę widzicie we mnie kogoś użytecznego?
Chłopak zapytał z niedowierzaniem, w końcu taki był. Sam siebie uważał, za bezużyteczną maszynkę do mielenia ludzkiego mięsa gdy wychodzi z niego więcej bestii niż człowieka, czyżby rada wioski wraz z Kyokukage chciała mu zaufać? Tokubetsu Jonin, bo to na niego miał awansować, to o wiele większa odpowiedzialność niż Chuunin! Rada musiała być pewna swoich decyzji, jednak czy aby na pewno?

[Nieaktywny MG]

http://i.imgur.com/rSsAduH.jpg

Słysząc odpowiedź Takashiego, Okarina uniosła brew, jakby zaskoczona jego słowami, po czym wygięła usta w delikatnym uśmiechu. W jej głowie na krótką chwilę pojawiła się myśl, że stojący przed nią chłopak znacząco różnił się od tego jednego człowieka, który przysporzył całej wiosce tyle zmartwień. Miała przed sobą żywy dowód na to, że słowa które wypowiedziała wtedy w gabinecie nie mijały się z prawdą.
- Podobno była tak bardzo spalona, że nie pozostało wiele do ratowania - odparła, po czym machnęła lekko dłonią, jakby odganiając natrętnego owada - Spokojnie, nie czeka ciebie żadna kara. Opłata została w pełni uiszczona - dodała, chcąc w ten sposób zakończyć ten temat, który w sporej części był po prostu wstępem do dalszej rozmowy. No i w niewielkim stopniu chciała również przekonać się o jego reakcji, choć o tym nie zamierzała mu powiedzieć.

Reakcja Ushijimy na jej słowa świadczyła albo o fałszywej skromności, albo też o braku we własne możliwości. Obie te cechy w oczach radnej były cechami negatywnymi, lecz wolała wierzyć, że dziewiętnastoletni ninja zdoła jeszcze sobie z tym poradzić. Ta druga opcja mogła przecież kiedyś w znaczącym stopniu przyczynić się do powodzenia misji. Uważałaby to nawet za większy problem, gdyby nie wiedziała, jaką naturą cechuje się Takashi. Pokręciła głową.
- Nie żartuję - odpowiedziała mu z powagą, z wciąż położonymi na biurku dłońmi - Obserwowaliśmy twoje poczynania. Mimo, że nie wykonałeś wiele misji, to każda z nich zakończyła się powodzeniem. Nie ukrywam, że ostatnia z nich miała znaczący wpływ na naszą decyzję. Od ostatniego egzaminu poczyniłeś znaczące postępy, cechujesz się zdolnościami wykraczającymi poza te, które posiada przeciętny chūnin - kontynuowała, po czym spojrzała na niego uważnie - Choć wciąż musisz nad sobą popracować. Czy poczyniłeś jakieś podstępy nad kontrolą swoich umiejętności? - spytała, nawet na moment nie wahając się przy doborze słów. Otogakure no sato cechowało się tym, że gościło wielu shinobi o naprawdę dziwnych umiejętnościach. Takashi był tylko jednym z nich, choć wciąż był dosyć niezwykły w porównaniu do pozostałych.

[Ushijima Takashi]

Chłopak w spokoju wysłuchał słów Okariny, najwidoczniej, rzeczywiście wioska widziała w nim potencjalną przyszłość. Kto wie, może kiedyś uda mu się w stu procentach opanować swoje zdolności? Pokręcił jednak przecząco głową, nie zamierzał kłamać, zwłaszcza, jeśli chodzi o dobro wioski oraz ewentualnych sojuszników.
- Niestety, nie wiem czy zaledwie minuta kontroli nad samym sobą to jakiś postęp. Udało mi się jednak opanować nowe przemiany, inne niż te, które mogłem osiągnąć wcześniej, nie muszę się już ograniczać zaledwie do jednej kończyny - nie używam jej jednak, nie wiem z czym może się wiązać. - Opuścił delikatnie głowę, spoglądając w blat biurka. - Ja... Naprawdę chciałbym być użyteczny, jak Chuunini, lub chociażby Tokubetsu Jonini innych wiosek, ale, nie ważne jak bardzo się staram, nie potrafię poczynić postępów w kontroli tej... tej wszechobecnej złości, która wchodzi we mnie wraz z siłą, którą zyskuje. Może jest ktoś, komu się to wcześniej udało, albo chociaż prowadził obserwację kogoś o podobnych zdolnościach, może ktoś taki mógłby mi pomóc? Wolałbym, by to wioska zadecydowała czy to bezpieczne, bym dalej został pozostawiony samemu sobie. Okarina-sama, nie wiem... nie jestem pewien czy sobie z tym poradzę, aktualnie wydaje się to po za moim zasięgiem.

[Nieaktywny MG]

http://i.imgur.com/rSsAduH.jpg

Na słowa Takashiego, Okarina skinęła początkowo głową. Z pewnością posiadanie w swoich szeregach shinobi, który nie potrafił się kontrolować stwarzało wiele problemów, jak chociażby zagrożenie wobec nie tylko przeciwników, ale i sojuszników. W takim wypadku z pewnością należało starannie dobierać osoby, które miałyby mu towarzyszyć w przyszłych misjach, jak i również same misje. Było to coś, o czym nie można było jej zapomnieć.
- Liczę na ciebie - odpowiedziała mu, dając mu tym samym do zrozumienia, że wciąż musiał nad sobą pracować. Ninja byli narzędziami które musiały pozostawać bez przerwy naostrzone, a to wymagało nieustannych treningów.
- Jesteś w tej chwili jedyną osobą w naszej wiosce, która dysponuje takimi umiejętnościami. W przeszłości były inne, w jeszcze dalszej, mroczniejszej przeszłości naszej wioski, prowadzone były również eksperymenty, które nie miały jednak na celu wyeliminowania... tych skłonności - dodała, choć sama tak naprawdę nie wiedziała wiele o placówkach badawczych, w których faktycznie badano te zdolności. Być może jej starsi koledzy byli w tej kwestii bardziej oświeceni, posiadając dużo bardziej rozległą wiedzę.
- Do tej pory bardzo dobrze sobie radziłeś, wciąż będziemy starali się uważnie wybierać misje, na które zostaniesz wysłany. Ty natomiast pomyśl, czy jest coś, co mogłoby ci pomóc w pracy nad sobą, coś lub ktoś kto mógłby ci pomóc, kiedy będzie to najbardziej potrzebne - kontynuowała. Nie mogła mu w tej chwili pomóc w żaden inny sposób, nie wiedziała też, co siedzi w jego głowie, jak ciężkie mogło być zapanowanie nad energią natury. Jej wiedza była ściśle podręcznikowa.

[Ushijima Takashi]

Chłopak wreszcie złapał za krzesło, wiadomość o tym, że kiedyś, ktoś badał osobę podobną do niego... Czy jest możliwe, by go odnaleźć? By spotkać się z tą osobą, by dowiedzieć się wszystkiego tego, czego on sam nie wiedział? Skąd napady gniewu, wściekłości? Jak nad tym panować? Krzesło odsunął od stołu, a sam usiadł, opierając dłonie na kolanach, zacisnął je tak mocno, że palce wręcz zbielały.
- Okarina-Sama, czy osoba, która niegdyś prowadziła badania na jednym z moich przodków nadal żyje? Jeżeli żyje... chciałbym kiedyś wyruszyć by go odnaleźć. - Pokłonił się nisko, tak nisko, że jego czoło niemal dotknęło blatu biurka. Chwilę później odchylił się spoglądając na dziewczynę. - Co do kontrolowania siebie, nie wiem czy to zbieg okoliczności, czy po prostu tak jest, ludzie na którym mi zależy pomagają mi nad sobą panować, nigdy nie miałem drużyny, ale myślę, że teraz... wraz z zostaniem Tokubetsu Jouninem mógłbym zostać kapitanem drużyny, młodsi, często mniej doświadczeni shinobi to przyszłość naszej wioski, a dla niej jestem w stanie cierpieć tyle ile trzeba. Jeśli będę musiał walczyć z gniewem i strachem, który będzie się we mnie kłębić, jestem na to gotowy.
W tym momencie, chłopak spojrzał na radną, a prawa dłoń powędrowała za głowę, przeczesał parę razy włosy rozglądając się nerwowo. Miał teraz zadać dwa najtrudniejsze pytania - być może zostanie przez nie zrugany, albo co gorsza, wrzucony do lochów za wpychanie nosa nie w swoje sprawy. Wreszcie westchnął głośno.
- Mam jeszcze dwa pytania. O ile oczywiście zechce mi Pani odpowiedzieć, nie mam zamiaru nalegać na uzyskanie odpowiedzi. Pierwsze dotyczy egzaminu na Chuunina, doszły mnie słuchy, że ktoś został uprowadzony, czy mógłbym wiedzieć kim była porwana osoba? - Spojrzał teraz w oczy radnej, wzrokiem przepełnionym nadzieją, że nie znał owej osoby. - Emm... drugie pytanie, dotyczy już tylko naszej wioski. Ostatnio w wiosce jest naprawdę nerwowo, ludzie na ulicach szepczą o zbiegu, który uciekł niedawno z lochów. Kim jest ten człowiek, czy on... czy on zagraża naszej wiosce Okarina-sama?
Po tych słowach chłopak pochylił kolejny raz nisko głowę, dając znak, iż pytania są jedynie prośbą ukazania mu rąbka tajemnicy jaką owiana jest jego wioska, być może odpowiedź na te pytania otworzą oczy młodemu Shinobi? Zrozumie, że w wiosce żyją nie tylko dobrzy Shinobi, ale też tacy, którzy wybierają stronę konfliktu tak, jak im wygodnie?

[Nieaktywny MG]

http://i.imgur.com/rSsAduH.jpg

Okarina uniosła brew słysząc dziwaczne pytanie Takashiego, a może nawet bardziej pobożne życzenie. Nie wiadomo skąd w ogóle taka myśl wpadła mu do głowy, w końcu dała jasno do zrozumienia, że minęło od tego czasu wiele lat. Zdrowy rozsądek podpowiadał przecież, że z pewnością takiej osoby już wśród nich nie było.
- Tak jak mówiłam, było to wiele lat temu. Ta osoba już nie żyje, był on założycielem naszej wioski, z pewnością słyszałeś o nim na lekcjach historii, bo był znany jako Orochimaru - odpowiedziała mu, nie kryjąc zaskoczenia zadanym pytaniem, by następnie skinąć głową na jego kolejną wypowiedź - W takim razie pomyślimy o tym, by przydzielić tobie drużynę. Mam nadzieję że rozumiesz, że najpierw powinniśmy się... upewnić. Zaledwie otrzymałeś awans, musisz udowodnić, że możesz sprawować pieczę nad geninami - dodała, stanowczym tonem. W końcu nie był jeszcze wystarczająco doświadczony, by móc cokolwiek przekazać swoim uczniom. Przed nim również była jeszcze naprawdę długa droga, musiał nad sobą pracować bardziej niż pozostali.

Kolejne jego wypowiedzi nie były również tak nachalne, jakoby Takashi myślał. Nawet jeśli ciągle utrzymywany przez niego kontakt wzrokowy nie świadczył w pełni o ukazywanym szacunku.
- Kunoichi z Iwagakure no sato, Kamizuru Ririka - odpowiedziała mu bez wahania, znając doskonale jej tożsamość. W końcu stało się to na egzaminie w ich wiosce i to Otogakure no sato było za to odpowiedzialne, tak jak Hebi Oroshi, którego ANBU nie było wtedy na miejscu. Fakt, ze przekazała jej dane osobowe mógł przecież działać tylko na ich korzyść, wszak nadal była poszukiwana - Została porwana przez tajemniczego osobnika, według świadków był ukryty pod formą Shokubutsu - nazwanie tak członków tego klanu było niejako zabawne, lecz nikt przecież nie wiedział, jak inaczej ich nazywać. Na kolejne pytanie Takashiego, Okarina bez wahania otworzyła szufladę swojego biurka, by wyciągnąć z niej jeden z listów gończych, który położyła przed nim, na biurku.
- Tak, uciekł ktoś naprawdę niebezpieczny. Co zabawne, wykorzystał podobne umiejętności do twoich, by się wydostać - dodała, nawiązując do energii natury, którą Ushijima również posiadał - Proszę cię jednak, byś trzymał się od niego z daleka. Poinformowałam cię o nim tylko dlatego, by cię przed nim przestrzec. Jest niezwykle niebezpieczny.

List gończy:

---

POSZUKIWANY

---

 Imię poszukiwanego: Hebi Oroshi
 Pseudonimy: Amurai Satoru, lord klanu węży
 Wioska pochodzenia: Otogakure no sato
 Ranga poszukiwanego: S
 Wiek: lat lub lat
 Informacje dodatkowe: Może nosić czarny płaszcz z czerwonymi chmurami, posiada kontrolę nad wężami oraz potrafi przyzwać gigantycznego, purpurowego węża. Potrafi przywłaszczać sobie cudze ciała. Potrafi przywoływać energię z zewnątrz, przez co nie działają na niego żadne kontrolery ograniczające przepływ chakry. Zwykłe metody walki nie odnoszą rezultatów - w razie zranienia, nawet śmiertelnego, potrafi błyskawicznie się zregenerować.
 Przypisane zbrodnie:

 - Atak na miasto, zabójstwo cywilów.
 - Zaatakowanie przywódczyni Otogakure no sato, zniszczenie części budynków w wiosce w tym siedziby Kyokukage, morderstwo licznych mieszkanców wioski.
 - Morderstwo trzech shinobi Otogakure no sato.
 - Morderstwo Jonina z Otogakure no sato - Amurai Satoru oraz przyjęcie jego tożsamości i ciała.
 - Dwukrotna ucieczka z wioski.

 Nagroda: 70 000 Ryō 両 za jego głowę.
 Informacja dodatkowa: Ciało proszę dostarczyć do najbliższego punktu skupu.

[Ushijima Takashi]

Chłopak ze spokojem słucham kwestii na temat drużyny oraz tego, że taka osoba zapewne już dawno nie żyje. Osoba która mogłaby mu pomóc. Ushijima ze zrozumieniem, pokiwał głową, gdy później, na jego kolejne pytanie padło imię, jego znajomej. Fakt, dawno jej nie widział, jednak... Była jedną z nielicznych, która rozumiała chłopaka. Ushijima zacisnął pięść i zęby, by wziąć ciężki wdech, kolejne słowa były już jedynie mało ważnymi kwestiami odnośnie zbiega, który parę dni temu zniknął z lochów Otogakure no sato.
- Rozumiem. Obiecuję, że nie zbliżę się do tego człowieka, przynajmniej tak długo, jak długo nie będę wystarczająco silny, by się z tym człowiekiem mierzyć. - Powiedział, uśmiechając się, jednak nie był to szczery uśmiech. W jego głowie kłębiło się od gniewu, gniewu na wioskę, że pozwoliła, by Kamizuru Rirka została uprowadzona, oraz gniewu na człowieka, który nie dopilnował by jego jednostki, by Anbu było w pobliżu. Za to wszystko obwiniał Hebi Oroshiego, którego przed momentem przedstawiła mu Okarina. - Skoro to wszystko, to chyba na mnie już pora. Dziękuję za wszystko Okarina-sama. Mam nadzieję, że Cie nie zawiodę. Zrobię wszystko by nie zawieść Ciebie oraz Kyokukage!
O ile otrzymał zgodę na opuszczenie pomieszczenia, zapewne to zrobił, nie miał zamiaru dłużej siedzieć w tym miejscu. Zadał o jedno pytanie za dużo. Nie chciał, zdecydowanie nie chciał usłyszeć o tym, że to Kamizuru Rirka została uprowadzona z jego własnej wioski.

[Nieaktywny MG]

http://i.imgur.com/rSsAduH.jpg

Okarina obserwowała z uwagą Takashiego, którego reakcja na jej słowa mogła mówić naprawdę wiele. Przede wszystkim, nie była reakcją w pełni normalną - wyraz jego twarzy oraz mowa ciała znacząco zmieniły się, gdy zdradziła ona imię i nazwisko porwanej dziewczyny.
- Przykro mi - odparła krótko, nie mając jednak zamiaru wgłębiać się bardziej w temat ich znajomości. Porwana dziewczyna pochodziła z Iwagakure no sato, a śledztwo - nawet jeśli pomagało w nim również współodpowiedzialne za to zdarzenie Otogakure no sato, należało do tej pierwszej wioski. Skinęła głową, słysząc jego odpowiedź na jej uwagę, nawet jeśli ta w pełni jej nie usatysfakcjonowała.
- Nawet wtedy będziesz musiał zachować niezwykłą ostrożność i nie być w pojedynkę - mimo jej postawy w stosunku do tego człowieka, z pewnością nie lekceważyła jego umiejętności. Wszak doskonale je znała, a fakt, że zdołał przełamać działanie kontrolera chakry pozbawił ją, jak i pozostałych radnych jakichkolwiek złudzeń - tutaj nie było miejsca na łapanie. Nie było takiej siły, która mogłaby go powstrzymać a to oznaczało, że musieli raz na zawsze wykreślić jego z książki Bingo. I tym razem z pewnością nie mieli uwierzyć na słowo, przy ewentualnych doniesieniach o jego śmierci.
- Tak, to chyba będzie wszystko - dodała, z lekkim roztargnieniem. Nie zamierzała wyprowadzać go z błędu co do nieboecności Kyokukage. Prawdę mówiąc, rada nie przygotowała jeszcze oficjalnego oświadczenia w tej sprawie, a mieli przecież zamiar nakłonić byłą przywódczyni do kooperacji - Pokładamy w tobie nasze nadzieje - odprowadzając go wzrokiem, wypowiedziała jeszcze jedne, ostatnie słowa - I pamiętaj o twoich obowiązkach względem wioski - była pewna, że wiedział o czym mówiła. Od początku wyczuła, że porwana coś dla niego znaczyła.

[Ushijima Takashi]

Chłopak zgodnie ze swoimi zamiarami, miał właśnie opuszczać gabinet Shiin Okariny. Wstał właśnie z krzesła, kiedy dziewczyna poinformowała go o tym, że wioska pokłada w nim ogromne nadzieje. Ushijima ukłonił się nisko, nie unosząc głowy w górę.
- Obiecuję, że dam z siebie wszystko i zapanuje nad własnymi zdolnościami. Obiecuję. - Powiedział cicho, zaciskając z całej siły pięść. - Nie zawiodę wioski Okarina-Sama. Gdy wioska będzie pewna, że poradzę sobie z poprowadzeniem drużyny, będę na to gotowy.
Powiedział, a zaraz po tym, wyprostował się, otwierając drzwi. Zaraz za nimi, uderzył z całej siły w ścianę, a jego kostki spłynęły krwią. Był wściekły, że w jego wiosce doszło do porwania jego przyjaciółki. Ta wiadomość rozgniewała Ushijimę. Przetarł krew z kostek, a następnie z kamienną twarzą wyszedł z pomieszczenia, udając się gdzieś za mury wioski, by rozpocząć żmudny okres treningu.

z/t

[Senju Kuro]

Senju, spod bramy został zabrany przez obstawę składająca się z jednej osoby. To wydarzenie poprzedzało tylko lekkie zamieszanie, które wywołał swoim przybyciem, ale gdy pojawiały się podobne jeju persony, trzeba było mieć się na baczności. Skinął głową że zgadza się na wszystko i powędrował do siedziby tutejszej Kage. Choć spotkała go niemiła niespodzianka, bo zamiast cienia, miał go przyjąć ktoś inny. Takeru pewnie weźmie to za kolejny akt braku szacunku ze strony Otogakure, ale to czy Senju będzie próbował załagodzić sytuacje, zależało tylko od przebiegu spotkania. Gdy już dotarł na miejsce, odprowadzony po same drzwi, pozostało mu czekać na zaproszenie do środka.

[Nara Rin]

http://i.imgur.com/rSsAduH.jpg

---

Shotaro - Misja rangi B
5 / ??

---

Po otrzymaniu wiadomości od razu udałeś się w kierunku budynku w którym mieściło się biuro radnej. Gdy dotarłeś na miejsce zapukałeś do drzwi, a gdy usłyszałeś - Wejść! - otworzyłeś drzwi i wszedłeś do środka.
Przed sobą zauważyłeś cztery kobiety. Jedna z nich aktualnie siedziała przy biurku, była to radna Shiin Okarina. Pozostałe trzy stały w szeregu, każda z nich nosiła kamizelkę. Pierwsza z nich miała niebieskie włosy sięgające pasa, czerwone oczy, była średniego wzrostu i wyglądała na trzynaście lat. Ubrana była w krótkie kimono koloru brązowego. Druga miała brązowe włosy sięgające szyi i oczy tego samego koloru. Ubrana była w szara kurtkę z kapturem i krótkie spodenki tego samego koloru jednak to co przykuło twoją uwagę to dodatkowe dwie pary ramion, wyglądała na dwadzieścia lat. Ostatnia z nich przypominała rybę, miała niebieskawą skórę, rekinie zęby, do tego jej fryzura była niebieskim irokezem. Ubrana była w koszulkę bez rękawków i miniówkę.
- Yamura Shotaro jak sądzę? - Usłyszałeś głos radnej, a gdy tylko potwierdziłeś swoją tożsamość ta zaczęła mówić dalej - Dobrze, skoro już jesteśmy wszyscy w komplecie to możemy zaczynać. Ostatnio na granicy Hayashi i Shimo znikają ludzie, podobno ma z tym coś wspólnego jakiś kult waszym zadaniem będzie odnalezienie zaginionych i eliminacja winnych. Jakieś pytania? -

[Shotaro]

Shotaro znalazł się w jakimś okręgu samych kobiet. Nie czuł się zakłopotany. Spodziewał się, że zaraz zostanie przydzielona mu misja. Nie wiedział, co reszta kobiet tam robiła, ale wszystko miało się zaraz wyjaśnić. Rozejrzał się po każdej z nich i starał się zapamiętać jak najwięcej szczegółów. Każda z kobiet wyglądała na swój sposób wyjątkowo. Jashinista pokiwał głową na znak zgody.
- Jacyś podejrzani? Ile osób zginęło? Co to za kult? Gdzie dokładnie doszło do zniknięć? Czy osoby porwane mają coś wspólnego ze sobą? - Shotaro zapytał. Jeśli było więcej informacji odnośnie jego zadania, oczekiwał, że radna mu zaraz wszystko opowie. Nie miała raczej powodu zatajać informacji. Wszystko wskazywało na to, że miał wykonać to zadanie w większej grupie osób. Będzie musiał wziąć odpowiedzialność za nich. No ale takie było życie Shinobich. Jeśli uzyskał odpowiedź na wszystkie pytania, pora było wyruszyć w podróż do Hayashi.